Datum 13-07-2005	Naam onbekend (---.direct-adsl.nl)	Vorige week schreef ik hoe ik het ervaren had bij Casa in Den Haag. Mijn ervaring was daar niet positief. Dat blijf ik zeggen. Ik kreeg kritiek van Joeri, die een andere mening deelde.. Maar goed.. Gisteren ben ik in Amsterdam geweest voor de behandeling, Oosterpark.Ik voelde me daar 10 keer prettiger. Het intake gesprek was erg geruststellend, en daarna de behandeling, die me erg meeviel, mede doordat de mensen daar me zo op me gemak stelde. De behandeling was zo voorbij en na 10 minuten op het bed te hebben gezeten, mocht ik naar huis. Achteraf viel alles 100 % mee, maar ik ben wel blij dat ik verder ben gaan kijken. Degene die mij hier op wees bedankt!! onbekend
1-08-2005	marleen (---.upc-d.chello.nl)	Ik heb gisteren bij de kliniek een abortus pil ingenomen, morgen moet ik de andere pillen innemen. Ik was 6 weken zwanger, gelukkig was ik er snel bij. Maar nu voel ik me zo eenzaam,. Nu moet ik morgen in mijn eentje die pillen innemen en krijg ik dus een miskraam. Ik ben zo bang. Ik heb toch om kwart voor vier de pillen gebruikt, zonder mijn vriend. Was erg bang. Gelukkig stond ie een kwartier later ineens voor mijn deur. We hebben daarna gepraat en vrij snel begonnen de 1e krampen. Gelukkig was ie dus op tijd me hier toch bij te steunen. Nu nog steeds voelt het allemaal vrij menstruatie achtig, maar een stuk minder. Het leek een beetje op een lichte vorm van een bevalling ofzo. Heel heavy dus. Er waren bij het bloed twee aardig grote flubbertjes. Werd er een beetje misselijk van, mijn vraag is, wat is dat eigenlijk. Het leek echt op stukjes vlees ofzo.... Ben blij dat het achter de rug is, ik bloed wel als een rund.Ik heb erg veel last gehad, als ik dat had geweten had ik toch voor de curretage gekozen. Mijn vriend is nu pannekoeken voor me aan het bakken.
17-10-2005	Auteur: s. (---.speed.planet.nl)	Toen ik binnen kwam moest je je melden bij de receptie en kreeg je daar wat informatie hoe het zal gaan wie er zal komen voor het gesprek e.d! even wat formele dingen werden gedaan en daarna kon je in de wachtruimte gaan zitten om te wachten op de maatschappelijk werkster! Dat was een hele lieve vrouw die me kwam ophalen en heb toen een goed gesprek gehad of ik er wel achter stond en hoe mijn situatie precies was en hoe ik me voelde en of ik bang was en of ik verder nog vragen had ze waren echt super lief voor me en stelde me echt gerust! Daarna kreeg ik een appart kamertje toe gewezen waar ik me om kon kleden en ze zeiden dat het allemaal wat uitgelopen was dus dat het iets langer zal duren als normaal! Ik had me omgekleed en had het toen even moeilijk(ik was alleen en dat maakte het even moeilijk) maar een lieve zuster kwam bij me kijken en heeft toen nog even gepraat en dat was super aardig van die zuster! Daarna werd ik door de dokter(vrouwelijke) opgehaald en naar een kamer gebracht waar nog 2 andere vrouwen waren(zusters dokters weet niet precies wat ze waren) en vroegen hoe het met ging of ik het moeilijk vond en ze wisten dat ik een kindje had en vroegen daar wat over! en ze zei dat ik ten alle tijden kon zeggen dat ik wilde stoppen dan moest ik maar in haar hand knijpen dan zal ze stoppen als het op tijd was! ik zei het kan niet anders! toen begonnen ze van alles te vragen terwijl ze begonnen heb er niks of bijna niks van gevoeld en die vrouwen zaten maar tegen me te kletsen en ik terug dat heeft me erg goed gedaan!het was zo voorbij en ze brachten me naar een kamertje en kwamen een kopje thee brengen ik was in tussen al aangekleed maar ze zei dat ik het nog rustig aan moest doen maar toen het kopje thee op was wilde ik graag gaan en heb toen een zuster geroepen en ze moetst haar hoofd schudden en zei dat ik niet moest weg hollen maar toen kreeg ik een recept voor medicijnen en daarna werd ik naar de receptie gebracht en kreeg daar een brief mee voor de nacontrole! en nog even met de zuster gepraat hoe ik me voelde en toen naar buiten!
28 sept 2004.	liesjuh (---.cable.wanadoo.nl)	.10 uur moest ik in de kliniek zijn.. mocht mn nachthemd aan en moest wachten... mn zus was meegegaan.. ** wat een geluk** Met 2 zusters..artsen, weet ik wat.. in de kamer.. de 1 deed haar werk.. en de ander hield mij in de gaten.. ik moest van de zuster maar naar het plafond kijken als ik een beetje misselijk werd.. goh ik zie nu nog die walgelijke tl verlichtingsbak met die stickers van rupsen en vlinders er op... bijna aan het einde... was ik met de zuster in gesprek over mn zoontje van toen 3.. en ze zuster draaide het beeldscherm van de echo die ze ging maken.. ik had wel pijn .. maar d8 dat het al achter de rug was.. omdat ze het scherm aanzette.. pfff dan krijg je gel op je buik.. en gaat de echotv aan... ik zag mn *pluisje nog zitten in mn buik... toen voelde ik een sterk zuig gevoel daar ergens beneden.. en zag ineens dat kleine boontje uit beeld wegfloepen.. en hoorde hard zuig geluid..** dat was het dusblijkbaar**** met alle respect.. ik begrijp dat die mensen der werk doen maar DIT HAD IK NIET WILLEN ZIEN!!! nu nog als ik mn ogen dichtdoe en er aan denk zie ik dat beeld voor me.. dat mn pluisje uit beeld werd gezogen...Je word naar huis gestuurd met een strippie brufennetjes en een pakkie maandverband... en doe er maar mee wat je wilt.. 5 weken later nacontrole.. Op de site staat zo perfect omschreven dat er een nagesprek volgt.. om te vragen hoe je de ingreep ervaren hebt.. tis dat ik dat mens op de gang na de echo waarop alles ok was.. vroeg hoe dat zat met de nacontrole.. ow t was allemaal ok.. ik mocht weer doen en alles wat ik wilde.. heb der ff pissed aangekeken en heb haar toch even verteld dat ik mn ingreep als kloterig heb ervaren juist door die beelden die ik nog zie... tis een kleine moeite voor die meiden om ff dat beeldscherm een kwartslag te draaien zodat de meid in kwestie die **geholpen** word dat niet mee hoeft te krijgen.. ze zou er werk van maken..
7 nov 2005	liesjuh (---.cable.wanadoo.nl)	Ik heb niet zo gek veel verstand van een abortus ondergaan.. 't was best wel gewoon mijn 1e keer weet je wel.. je ligt daar.. alles is nieuw....en vreemd voor je.. de behandeling is bezig.. Mevr de zuster draait het scherm.. zet die echoapparaat weer op mn buik.. ( ik d8 dat ze klaar was...dus ik keek mee..)ik zie een "foetus".. hoor en voel een zuigend geluid..en buikkrampen en t volgende moment zag ik nix meer.. GELOOF me... op dat moment denk je alleen maar HUH was dat wat ik d8 dat ik zag.. ik keek mn zus aan.. die ook met verbaasde ogen zat te kijken.. en ik zsei alleen maar.. was dat nou nodig..?! In 1e instantie ben je verbouwereerd van het geen wat je gezien hebt.. Het moment van abortus was het 1 zee van gedachten die door mekaar krioelde.. Toen het achter de rug was.. voelde ik me verdoofd en afgestompt.. Later kwam pas het besef van wat ik gezien had.. dat heeft me weken dwars gezeten.. maar ik had me voorgenomen dat bij het nacontrole gesprek te bespreken.. Nacontrole was ok.. alles was goed. ( dat kon ze opmaken uit een echo..? dat het lichamelijk en geestelijk goed met me ging..) de techniek van tegenwoordig!! ik kreeg mooi geen gesprek over hoe ik de behandeling heb ervaren..( terwijl dat wel op de site staat). ik moest het zelf aansnijden op de trap naar beneden: " of het gebruikelijk was dat je mee kon kijken.." ze ontkende dat ik een VRUCHT gezien had... en heb haar alleen verteld dat ik een kind heb. en dus wel degelijk weet wat ik heb gezien.. heb haar gezegd dat ik het wel een plekje weet te geven.. maar dat er hoogstwaarschijnlijk dames/meiden zijn.. die dit voorval niet hadden willen meemaken... en of er in het vervolg beter op gelet kon worden..
		Ps. hangt dat rotschilderij nog in de wachtkamer in Den haag ?? ( die van die zwarte kat met dat dooie vogeltje in zn bek?)
08-08-2006	danielle (---.dynamic.caiway.nl)	Ik ben afgelopen vrijdag geholpen in casa den haag en vond de steun en hulp fantasctisch,in die zin.... Ik ben heel nieuwsgierig en wilde precies weten wat hij ging doen. Ik had gekozen voor plaatselijke verdoving en omdat ik goed kan ontspannen heb ik zowel van het speculum als van de prikken geen last gehad,na 4 minuten was het klaar. Ze lopen mee naar je kamertje,halen lekker een kopje thee met koekjes,laten je even alleen om alles te beseffen en komen daarna met je praten over hoe je je voelt en na een kwartier liep ik weer buiten.

.